Ürkmüş karaca, zalim mızraktan
O hoş bağrını, delip de geçmiş,
Mızrak ucuyla, vah, zehirlenmiş,
Kaçışı boşa, çevik avcıdan.
Su arayışı boşa, ve narin
Bedeni kanlı yana seğirmiş
Düştü şimdi vah, çırpındı, çökmüş
Bir böğürtü acıklı, dinleyin.
Kalbe isabet ediyor, oktur
Ölümden kaçmak boşa, dönmede
ruh bin parçaya, ne aguludur;
Güç kazanıyor zehir, soğuktur
kan, ve nihayet kalbe gitmede
kederli ömrüm, böyle son bulur.
Juan Melendez Valdes
Şiir birbirine benzemeyendir
