Yaşıyorum, ölüyorum: yanıp suya batıyorum.
Sonsuzca sıcaklıyorum soğuğa uğradığımda:
Yaşam hem fazla yumuşak hem fazla sert bana.
Neşeyle karmakarış, büyük büyük sorunlarım:
Aniden güler ve ağlamaya başlarım,
Binlerce dert uğraştırır beni zevkle:
İyiliğim çıkıp gider hiç dönmemecesine:
Birdenbire kupkuru olur toylaşırım.
İşte böyle hep Aşk çekip çevirir beni:
Ne zaman dertlerim daha da arttı sansam,
Düşünmeden, dertsiz buluveririm kendimi.
Sonra, inanırken neşem kesindir diye,
Arzuladığım bahtın zirvesine çıktığıma,
Yeniden döndürür beni ilk mutsuzluğuma.
Louise Labé
