Tag: Murathan Mungan

Aşk kapıyı çaldığında hemen açma… Bazıları, çocuklar gibi zile basıp kaçıyor. Murathan Mungan

Yedi rekât günah kıldım bedenindeDizlerinde yedi zikir secdeye vardımİhmalin uzak meleğine teninde aldandımYapayalnızdım kendi kalabalığım içindeTarih kadar yalnız,aşka âşina, acıya unutkandım Er yüzlerde tavaf ettim bunca yıl kalb eviniKırk yemin kurutmuştur sanırken içimin pınarlarınıİnanmadığım Allah’aSenin yüzünde inandımAdı dua olan sevgilimYandım yandım yandım Sessizliğe borcum var birkaç kelime,Sessizliğe borcum var birkaç feryat,Sessizliğe borcum var birkaç çığlık,Sustum, …

Devamını oku

Kervanım geçiyordu yıldızların kırdığı şiirlerimdenToydum, inanıyordumGeceler geçerdiSabahları biliyordum Benden önce gövdeme inmişSırtımı ağırlaştıran kanatlarım Gün bildi, çakıldım, kuşlarla kalmıştı bakışlarım Tarihten acı çekenlerle göçüm kendimdenGezdim, gezdikçe unuturum sanıyordum yeryüzünüSinmiş şehirlerde yabancı yüzlerle konakladımAteşi kestim, konuşamadığım dillerden bir dünya yaptım Kavmimin karanlığı içinde unutkan kervanlara dağıldımbaşka adlar altında kendimi kimseye göstermedenbir uçtan bir uca gezdim yaralı …

Devamını oku

kendim diktim düştüğümyolların hırkasınıeğnimi onlarla eksilttimsabrını beklediğim kuyulardı yeminli ay vaktitalibi olmadım heykeliminbildim kumdan yapılmaz çölün heykelivahamı kendim diktimkendim diktim hikâyelerimiyırtığını söküğünü onulmazın, hayatınadımı ben sananlarane yazsamduyulmaz sesimherkesin zamanından başka türlü geçerimbana adımdan yapılan zamanaldı benimadem seslendim dünyayamadem imzamı verdimbenden geri çekildi çoğaltılan suretimyazdıkça bildim:zamanın malıyız hepimizdüğümlüyüz bağlıyızazımız çoğumuzne kadar sevsek o kadarızçok kısa görünen …

Devamını oku

Bazı gecelerin sabahı yoktur Yalnızca karanlık olarak kalırlar. Bazı ayrılıkların dönüşü olmaz Giden gider Borçlarıyla yaşar kalanlar. Geleceği yoktur bazı kalplerin Aşk uğramaz onlara bir daha Tek bir hatırayla yaşlanırlar. Bazı pişmanlıklar uzun sürer Zamana yayılırlar. Kendinden kaçanlara Saklanacak yer kalmaz dünyada Gün gelir kendileriyle tanışırlar Asıl yalnızlık o zaman başlar Hayata geç kalmıştır kendine …

Devamını oku

kokladığın gülün kokusu kalmış sendebıraktığın denizin tuzugeçtiğin iklimlerin masalı sinmiş üstünekuzeydeki pencere açıkgöçebe bin bir gece sözcükler sökülmüş bir anıyıne kadar tamamlayabilirsebir andır eski defterleringüneşinden vurur yüzüneyazsam olmaz dersinkimi zaman sırf bunun içinyazmaya değerse dekuzeydeki pencereyi açarkenyere düşen defterden görünür:eksik kule, yırtık nehirsımsıkı kapatmış olsak dabizi ürperten anıları hayatımızıneski defter ya da kuzeydeki pencere Murathan …

Devamını oku

mutlu günlerimizdi…deniz tuzu,dövme gülyanık tarçın gibiydikrüzgarın saçlarımızı taradığı yamaçlardaikimizden bir bayrakdalgalanırdıbirbirine bakantarihin ve otlarınarasındaadı yoktu yaşadığımız şeyinbir boşluk bile değildi buonca boşluğun içindeyontulmamış birkaç harftaşlar kadar tarihe kefilgünler gibi düşünülmeden akıp gidenotların gölgesindeki gece kadar derinay ışığıydı her şeyi sessizce bütünleyen bir dönüş biletiyle kırıldı gecekırıldı mevsimkalakaldıkbirbirine bakan sunaklardazehiri giz olan otlar boyverdikırık heykel parçaları …

Devamını oku

Çok sonra yazılırİçinde yaşadığın günlerin şiiriBelleği vardır yaralarınKapandıktan sonra da işleyenHatta aynı kalmayan kişileriSökülmüş zamana gönderenZarfı açar ya da kaparkenAdres yanıltmasın siziKendinden bile taşınır insanNe sokağın kalbi, ne kalbin eviYalnızca şiir kendini seyrediyor şimdi Artık burada oturmuyor bu şiiri yazan. Murathan Mungan

Bir sokak gibi düşünmek hayatıbizden habersiz gelip geçenlersonradanhatırladıkçabazenkim olduklarınıbize ne yaptıklarınıhayatın anlamını düşünür gibiapansız düşünmekhayatımızda hiç yer kaplamayanherhangi bir insanı ne kadar silik, önemsiz de olsazamanın geçtiğini bize hatırlatanher şeyhatıra sızısıanlara değerini veren sonsuzlukve hayat kadar sıradan sokağın bir yerindeartık her hatırayla baş edebilir insan Murathan Mungan