Yaşamak isterse eğer bir gün halk Kaçınılmazdır cevap vermesi kaderin Kaçınılmazdır gecenin bitmesi Kırılacaktır bağlar da elbet. Yaşam arzusunun sarmalamadığı kişi Buharlaşıp yok olur yaşamın atmosferinde Vay haline yaşamın hoşnut kılmadığı kişinin Ezici yokluğun tokatından. Böyle söyledi bana varlıklar Ve konuştu benimle gizli ruhu
Ve fısıldadı rüzgar vadiler arasında Dağların tepesinde ve ağaçların altında: “Elde etmek istediğimde bir şeyi Atılırım tehlikelere ve unuturum tehlikeyi Korkmam uçurumların ürkütücülüğünden Ve de yanan alev yumağından. Dağlara tırmanmayı sevmeyenler Yaşarlar sonsuza dek çukurlar arasında” Yüreğimde coştu gençlik kanı Ve uğuldadı göğsümde rüzgarlar Düşündüm kulak vererek şimşeğin çakışına, rüzgarların uğultusuna Ve yağmurun yağışına
Sordum yeryüzüne: “İnsanlardan nefret mi ediyorsun anne?” Dedi ki: “Severim insanların arzulu olanlarını Ve tehlikeye atılmaktan hoşlananı Lanet ederim zamanla yarışmayandan Ve razı olandan, taş gibi yaşamaya Canlıdır evren, yaşamı sever, Ve küçümser ölüyü, ne kadar büyük de olsa, Ufuk kucağını açmaz ölü kuşa Arı da öpmez ölü çiçeği Anneliği olmasaydı şefkatli yüreğimin Almazdı ölüyü içine şu çukurlar. Vay haline yaşamın hoşnut kılmadığı kişinin Ezici yokluğun lanetinden.
Bir sonbahar gecesinde Sıkıntı ve hüzünlerle yüklü Sarhoş oldum ışığından yıldızların Ve şarkı söyledim hüzne, sarhoş oluncaya dek hüzün, Ve sordum karanlığa: “Tekrar getirir mi yaşam Soldurduğunu, ömrün baharına?”
Kıpırdamadı karanlığın dudakları Ve hiç mırıldanmadı seherin bakireleri Cevap verdi bana orman Telin tınısı gibi hoş bir incelikle: “Kış gelir, sisin kışı, Karların kışı, yağmurun kışı, Ve söner büyü, dalların büyüsü, Çiçeklerin büyüsü, meyvenin büyüsü, Hüzünlü ve sakin göğün büyüsü, Göz kamaştırıcı, kokulu yamaçların büyüsü, Eğilir dallar ve düşer yaprakları, Solar o şen günlerin çiçekleri Ve rüzgar oynar onlarla vadilerde Ve sel gömer geçtiği her yerde, Yok olur her şey, güzel bir düş gibi, Zihinde parlayıp yok olan, Ve tohumlar kalır Giden güzel ömrün hazinesini Mevsimlerin anısını, yaşamın rüyasını Ve dünyanın hayallerini taşıyarak. Yok olur her şey sarılarak -Sisin altında Karların altında Ve çamurların altında- Bıkılmayan hayatın hayaline Ve kokulu yeşil baharın yüreğine; Düşleyerek kuşların şarkılarını Çiçeklerin kokusunu ve meyvenin tadını.
Geçer zaman, büyür dertler Biri gider derdin gelir diğeri, Uyanık kalır düşleri Seherin gizemiyle örtünerek, Sorar: “Nerede sabahın sisi, Akşamın büyüsü ve ayın ışığı? Ve o alımlı kelebek sürüsü, Ya vızıldayan arı, akıp giden bulut? Nerede ışıklar ve kainat, Nerede beklediıim yaşam? Susadım dalların üstündeki ışığa! Susadım ağacın altındaki gölgeye! Pınarlara susadım Vadiler arasında şarkı söyleyen Ve çiçeklerin üstünde dans eden! Susadım kuş cıvıltılarına Meltemin fısıltısına ve yağmurun sesine!
Evrene susadım! Nerede varlık? Nerede göreceğim beklenen alemi? Evrendir bu, donukluğun uykusunun arkasında, Ve büyük uyanışların ufkunda
Bir kanadın titreyişidir ancak Büyür arzusu tohumun ve galip gelir Çatlatır üstündeki toprağı Ve görür evreni en güzel biçimiyle Ve bahar gelir şarkılarıyla, Düşleriyle, terü taze gençliğiyle Ve bir öpücük kondurur tohuma Giden gençliği geri getiren dudaklarla Ve der ona: “Yaşam verildi sana Ve ebedileştirildin korunmuş soyunda Kutsadı seni aydınlık, karşıla sen de Yaşamın gençliğini ve ömrün bereketini. Düşleri aydınlığa tapan kişiyi Kutsar ışık, nerede doğarsa. Senindir gökyüzü, senindir ışık, Senindir düş dolu çiçekli yeryüzü, Al tükenmez güzelliği Senin olsun engin, terü taze varlık, Büyüle –dilediıin gibi- kırların üstünde Meyvelerin tadını ve çiçeklerin güzelliğini, Fısıldaş meltemle, sohbet et bulutlarla Konuş yıldızlarla ve ayla, Fısıldaş yaşamla ve arzularıyla, Ve bu alımlı varlığın tılsımıyla.
Ve gösterir karanlık, derin bir güzelliği, Hayali alevlendiren ve düşünceyi tutuşturan, Ve yayılır evrene ilginç bir büyü Güçlü bir büyücünün yönlendirdiği Ve aydınlatır saf yıldızların kandilleri Ve kaybolur buhur, çiçeklerin buhuru. Çırpar harika bir ruh Ay ışığından kanatlarını Ve çınlar düşlü, büyülenmiş bir tapınakta Kutsal yaşamın ezgisi. Ve ilan edilir evrende: Ateşidir arzu, yaşamın Ve ruhudur zaferin, Yaşamı arzularsa ruhlar Kaçınılmazdır cevap vermesi kaderin!
