Yorgundum..
köklerimdeki uğultuyla ölümü beklemekten…
yaz bitmişti..
bir deprem sesi geliyordu..
yaprağını savuran ağacın köklerinden.
Ben doğurdum seni..
içimdeki kaynaktan, acı sudan..
ben doğurdum seni, bir hayal için..
ödünç bir bahardan.
Birhan Keskin
Şiir birbirine benzemeyendir
