Tag: Şükran Belen

biraz kekikpul biberi birazzeytin…gözlerinden öperimkaç şekerlik dudağın? ağzına sağlık, biraz özgürlük…dökülsün eteğimekuş cıvıltılarıizin verirsenbir dal papatya falına baksınkonuşulmaya değerbaharmışsın gibi… Şükran Belen

dostlarım,beni söylediklerimden sorumlu tutun dokunduğum ağaçlardanruhumun ölüp ölüp dirildiği kağıttan,taşlardan,kayalardan… sızankan dan… beni sorumlu tutun uykusuz çocuklardanve yorgun atlardan…usanç gelmişmolekülleri dağılmışsu’dan vekuşları kaybolmuş halktanbeni sorumlu tutuntopraktan… yakınmalarımdangöğe..yakılmalarımdan,yıkılmalarından kalbimin…ağırlığından ağırsın! diye,aşktan…korkumdankedilerin doğururken ağlamalarındanbeni kaçmalarımdansorumlu tutun en çok daalfabemden… Şükran BELEN

yeni farkettiğim pencere önü çiçeğim!kış gelmiş sen karşılamışsın… ben evde yoktumben hiç evlere giremedim ey rüzgarı felç eden yüzüm!düşme n’olur…boyumdan asılan! dur! unutmalıyımekmek kırıntılarına isteksiz serçeleri ama sen hatırlaah nasıl da dalgalıydı saçlarım tut ki evdeyim…boş bir zarf gibi beklerken buldular beni elimi, baharat kavanozunda sakladılarbulamazsın ki….en kırılgan şairin cümlesiyim! kitaplığını terkeden… unuttuğunu hatırlarım‘sevgilim’ diye …

Devamını oku

ey sabahın ilk ışığı !kendini onaran kristal ! dağlarla konuştumnuh’tan beri kimsenin selam vermediğisen o yaz nerdeydin ? şehirleri bilmezgücüme gider ağlardımbabamın omuzlarında dağların ağırlığıkalkınca denizi geçecektim ufacıktı …uçurumu uçuran !kaç bahar önce ! …saksılar mezarlığı ! … limon kokusuburnumda !tutmamtutamam kuşlarıdökülür gagalarıçırılçıplak … sevdikçe mi büyürüm ? Şükran Belen