Tag: Louise Labe

Ud, felaketlerdeki yoldaşımİç çekişlerimin kusursuz şahidiTüm haykırışlarımın sadık kâtibiAh ne çok kederlendin benimleAcılı gözyaşlarım seni öyle çaresiz bıraktıHoşa gidecek seslerin peşinden koşar oldunAma bulduklarını da birer ağıda çevirdin hünerleİşte şu eski dost, acılar, yeniden çalar olduEğer farklı bir ezgi çalmanı istersemYayların gevşeyecek bir bir ve ben sersemOysa görüyorum çektiğim bütün ahlarıHüzünlü veryansınlarımın keyfine bırak beniAcının …

Devamını oku

Ben senin öpücüklerini yutayım, sen de benimkileri yut,Ve ağızlarımızla birbirimizin mutluluğunu yudumlayalım,İki yaşamı olabilir hem sevenin.Hem sevilenin, ben sende, sense bende. Louise Labé

Yaşıyorum, ölüyorum: yanıp suya batıyorum.Sonsuzca sıcaklıyorum soğuğa uğradığımda:Yaşam hem fazla yumuşak hem fazla sert bana.Neşeyle karmakarış, büyük büyük sorunlarım: Aniden güler ve ağlamaya başlarım,Binlerce dert uğraştırır beni zevkle:İyiliğim çıkıp gider hiç dönmemecesine:Birdenbire kupkuru olur toylaşırım. İşte böyle hep Aşk çekip çevirir beni:Ne zaman dertlerim daha da arttı sansam,Düşünmeden, dertsiz buluveririm kendimi. Sonra, inanırken neşem kesindir …

Devamını oku