Tag: Arseni A. Tarkovski

Birlikte olduğumuz her anbir şölendi, newroz şenlikleri gibi,koca dünyada bitek ikimize. Senpervasız ve hafiftin kuş kanadından bile,bir rüzgar gibi inerdin merdivenlerdenikişer ikişer aşıp basamakları, bir çırpıdanemli leylakların arasından kenditopraklarına alırdın beni, aynanın öte yanına. Gece olunca haz bahşedilirdi bizeaçılırdı kutsal kapıları tapınağınkaranlıkta ışıldar, ağır ağıraramıza uzanırdı çıplaklığımız.Uyanınca varlığına şükrederdim, yine de bilirdimminnettarlığımın karşılıksız kalacağını. Senuyurdun …

Devamını oku

Yıkanan bir kadın ıslak, ağır saçlarıylaOrada sudan çıkarsa, öğle yangınında yapayalnızVe gizlenirse gölgede, o zaman değişir ormandaŞarkısı ırmağın ve yeşile keser sureti. Yüz kollu ırmak tanrısı boynuzuSoğuk suyun pul pul ışığı üstünde,Ve eskilerden bir uçak gibi ürkerYeni zamanlardan yusufçuk. Arseni A. Tarkovski

Yazsaydın. bugün, mektubun gelirdiBen böyle içten çağırırken onu, kendiliğinden gelirdi,Pulsuz ve damgasız ve paraya başkaldıran,Kaydedilmiş ve gül tarlası kokmadan,Adressiz, kredisiz konardı konacağına,Tüm askeri postalardan ve postacılardan uzak,Hatırım için, uçardı gömütüme dek de olsa,Toprağın arasından bana, nasıl olursa olsun, yalnızca buraya!Bir satır yaz bana, tek bir tane uçurSesli harfler üstünden kuş kanadında buraya savaşa.Bir mektup nedir …

Devamını oku

Uzun süredir öyle yaşıyorum ki,Duyuyorum zaman zaman,Üzerimden nasıl akıp gittiğiniSoğuk ve berrak suyun.Ve ben yatarken nehrin dibinde,Ve söylüyoruz bir şarkıÇimle başlıyor, üstü yağmurla kaplanıyor,Açamıyoruz artık ağzımızı. Uzun süredir öyle yaşıyorum ki,Konuşamıyorum artık,Düşümde bir kent gördümSahili betondan.Ve ben yatarken nehrin dibinde,Ve bakıyorum sudan uzaklaraIşığa, yükselen evlere veYeşil yeşil parıldayan yıldızlara. Uzun süredir öyle yaşıyorum ki,Ve sen …

Devamını oku