Kimi dostlarım,
En onurlu kısmında
noktaladı yaşamını
Ya bir orman karanlığında
Ya bir dağ geçidinde
Kimi dostlarım;
Asıldı bir başka cellâdın ellerinde
Kimi dostlarım;
İhanet etti, tek kelimeyle ihanet
Kimi ise
En saygınları
Zorlukları göğüsleyerek yürüyorlar
İnanıyorum ki, yürüyecekler
Yüreklerinde yarattıkları
O duru, o güzel günlere
19 Ekim 1985
Kenan Özcan
*Kenan öldükten sonra hücresinde arkadaşları tarafından bulunan son şiiri.
Yılbaşında annesine şöyle yazar: “Altı yıldır, demir parmaklıklar ardına, birkaç nefeslik sevgi iletebilmek umuduyla, ayaz kış günlerinde bekleyen fedakâr ve mutluluğu hak eden yüreklerindeki tebessüm yerine, buruk acılara büründürülen tüm analara ağız dolusu gülücükler tattıramamanın üzüntüsü ile kutlarım yeni yılınızı.” 1985 yılbaşıdır bunları yazdığında. Tam altı ay sonraysa daha büyük bir acıyı bırakıp anasına, ölümü seçer.
*
Bir arkadaşı anlatıyor:
“O sabah hücrelerin kapıları açılmaya başlandığında, askerler Kenan’ın hücresine geldiklerinde birden durdular. Sonra hızla geri dönüp açtıkları hücreleri de kapatıp müşahadeyi terkettiler. Ortada bir olağanüstülük olduğu çok belliydi. Herkes mazgallardan birbirine ne olduğunu sormaya başladı. Ne olduğunu tam anlayamamıştık. Bu esnada askerler yanlarında subaylar da olduğu halde geri döndüler ve doğruca Kenan’ın hücresine gittiler. Bir süre konuşmalar oldu ama biz tam duyamadık. Önce Kenan’ı tekrar emniyete götürnıek istediklerini sandık ancak bu arada bir “ölüm” lafı telaffuz edildi. Sonra askerler ve subaylar tekrar çekip gittiler. Kenan’ın hücresinin sağındaki ve solundaki hücrelerden Kenan’a seslenildiyse de cevap alınamadı. Bir ara sessizlik oldu, sonra biri “Galiba Kenan ölmüş” dedi. Önce donup kaldık; sonra kıyamet koptu. Hücre kapılarına vurulmaya başlandı, bağırışlar hıçkırıklara karıştı. Gürültü üzerine bir subay müşahadeye geldi ve “Arkadaşınız intihar etmiş” dedi. Kenan’ı görmek işin ısrar ettik. Bunun üzerine temsilci arkadaşı… Kenan’ın hücresine götürdüler. Temsilci Kenan’ın üzerinde çıkan bir miktar para, bu paranın borçlu olduğu bir arkadaşa verilmesini istediği kısa bir not ve son gece yazdığı şiirle geri döndü. Sadece “Kenan ölmüş” diyebildi.”
