Kimseyi aramıyorum kapandım kendime
Kimse de artık beni aramasın
Koşa koşa gelen yazı denizin mavisini
Her duyguyu düşünceyi tek başıma yaşarım
Birilerini aradım kapılarını çaldım
Yıllarca belki de yüzyıllarca
Kendimi anlatmak istedim birilerine
Neye yaradı bunca yakınlığım
Sandılar ki onlar olmadan
Taşıyamam kendimi bir yerden bir yere
Oysa benim amacım yalnız şuydu
Birlikte gidelim güzelliklere
Yüreğim uyuyan dalgalar gibi durgun
Kafam tam anlamında bir kaçak
Ben kimselerin anmadığı adam
Yüz yıl yaşamış gibi yorgun
Daha dün doğmuş gibi çocuk
Afşar Timuçin
