Sevgili Piasora
Kararan tenimden başka
Büyüyen ellerim
Ve azalan yüreğim dışında
Kendine ait bir yer bul. Bulamadığın yerler
Senin beni götürüp öylece terk ettiğin yerlere
Ve eğer inançla bağdaştırılıyorsa
Bildiğim tüm sözlerinde
Yalnızlığın tanrısına ait olduğunu bilmeni isterim.
Sevgili Piasora
Bir zamanlar ağzımı kurcalayan dudakların
Ve oradan kalbime kadar uzanan dilin
Bir üzüntü duyduğumda
Acıyı bulup çıkartıyordu
Şimdiyse kasılan kanım
Vurup döküyor etimi
Bu yüzden
Bazı geceler
Hep bir ıslaklık istiyorum ağzımda
Mesela dudaklarını
Ölesiye özlüyorum onları
Bazı gecelerse bir böceğin kuşkusu oluyorum
Işığı açıyorlar kaçacak karanlık arıyorum
Ayağını kaldırıyorsun
Ayağının altına kaçıyorum
Ayağını indiriyorsun. Ölüyorum
Kalbin; ayağının altı kadar karanlık
Oraya sığınıyorum fakat kuşkularım
yanıltıyor beni. Kalbin soğuk,
Kalbin acımasız. Kalbin;
Sevgiyle yaklaşma, yakarım diyor
Sevgili Piasora
Bazı geceler
Hafifçe içi çekiliyor
Usul usul kanıyor yatak
Çarşafın kırmızıyı çalması
Kimin umurunda
Kimin yattığı önemliydi
Fakat
Yapa-
Yalnızdım ben. Güneşin
Ölümle tabut arasında kararacağını
Nerden bilebilirdim
Bazı gecelerse
Sen bir iğne oluyorsun
Ben iplik oluyorum
İpliğin erkekliği iğne ucuna ne kadar
Hüküm giydirebilirse
Odaklandığım delik
Anlıyorum ki sana acı vermiyor. Koparıyorlar ipi
Ben kumaşa bırakılınca anlıyorum
Yokluğun kaç gölgeye sığıyor
Artık anlıyorum.
İçimde kaç güvercin tutsak
Kaçının kanatları kırık
İyice anlıyorum.
Mehmet Fidan
