Haziran’da kiraz dalı
Çocuklar uzansın diye
Yere doğru
Eğilir
Arif Damar
Şiir bana annemin çocukluğuma dair anlattığı bir anekdotu hatırlattı.
Annem bahçede babamla beraber kiraz deriyorlarmış. Bende o sırada 2-3 yaşlarındayım ve bahçede oynuyorum. Önümde mama önlüğü varmış ve onunda ön tarafında cebi bulunuyormuş. Bir süre sonra babamın yanına gelmiş ve kiraz ağacının alt dallarından topladığım henüz olgunlaşmamış kirazları göstererek; “baba bak torbamı doldurdum” demişim. Annem, “o an sana kızıp bağıracak diye çok korktum” diye de eklemişti. Babamsa gülümsemiş aferim deyip yanaklarımı okşamış.
