Beni hayata
Geri verdiğin sırada,
Orada olamam.
Yapraksız bir dal gibi;
Bir ırmak yatağı gibi, kurumuş.
Teşekkürler gene de
Bu ışık damlası için
Aramızda.
Acı-Bilinç için,
Ki kendisine
Değer
Katlanmaya.
Yeşerecek olan
O uzak yaprağın bilinci,
Körpe ağaçlarda.
Kalsın
Titreşim,
Lütfunla,
Baharlar boyu
Kırık boynumun
Okluğunda,
Yarı söz, yarı karanlık kara.
Mehmet Taner
