Ben, annemin yerinde olsam o gün balkona hiç çıkmazdım
Sana bakmaz seninle tanışmaz hele de âşık hiç olmazdım baba
Hadi diyelim ki oldum, tutturmazdım öyle evleneceğim diye
Ki bir evin bir kızıydı annem bilirdi ne istese yapılacağını
Ablam bir yaşına daha yeni girmişken acelesi varmış gibi
Ben annemin yerinde olsam beni hiç doğurmazdım ..
Aslında annemin suçu yok hepsi senin suçun
Lanet olası fırçaların ucunda solan gözlerinin suçu
Sen şimdi altı metrekarelik hücrende böyle
Resim yapmıyor olsan altmışsekiz yaşında
Üstelik zevk için falan değil, kiranı ödemek için
Resim yapmıyor olsan baba
Ben oturup bu şiiri yazmayacaktım sabah sabah..
Ama yapıyorsun işte..
-hadi ara ver de bir kahve içelim-
Yüklendiğim falan yok kızmıyorum öylesi değil
Belki sen de suçsuzsun, hepsi babaannem yüzünden –belki-
Yani mesela ben babaannem olsam,
Seni asla yollamazdım İstanbul’a
hele de öyle akademi okumak için
Belki seni okula bile yollamazdım ben, “ne işin var” derdim
“Ne olacak okuyacaksın da eve ırgat lazım,
Sen de abinler gibi Almanya’ya gidersin vakti gelince
Köyden de bir kız alırız huyumuzu suyumuzu bilir
Geçinip gidersin” derdim, mesela..
Evet, suçlu babaannem bu kesin,
Çarpamamış ki ağzının ortasına
Neyse, süngüsü depreşmesin
Sene dokuzyüzellide on çocukla dul kalmak
Çok zor olmalı be baba.
Ben babaannemin yerinde olsam on çocuk yapmazdım mesela.
A benim, karakaşlı kara gözlü gözü kara babam,
Kafası çalışsan adamsın da sen, nasıl düşünemedin
Sanat yapmak, evet cesurca bir eylemdi Türkiye’de
Ama bu da başka türlü imtihanıydı Türkün ateşle
Gidip öğretmen olsaydın ya sen de,
Ya da avukat ne bileyim olmadı mühendis
Biz de öğretmen sorduğunda eğmezdik başımızı
babam ressam derken.
Arkadaşlarımız şaşkın şaşkın yüzümüze bakıp
“Nasıl yani, sadece ressam mı “diye sormazdı
Köye gittiğimiz de o amcalar,
“Ya hu ne adam şu senin baban,
Onca okudu da ne oldu”diye acımazdı halimize.
– efkâr yaptım, bir sigara da ben yakayım-
Bir kere devrime ihanetti yalı duvarları için resimler yapmak
Bırak lütfen yıkılası hanede evlad-ı iyal var bahanesini
Sen bunu yapmasaydın baba,
Şu çakma sarışın galerinin kapısına dikilip
“Ressamcı” yok mu diye saçmalamayacaktı
Ben böyle yerimden fırlayıp katlettiği kelimeyi
Ağzına tıkmak istemeyecektim.
Böyle rezile yutkunup henüz gelmedi derken
Küfretmeyecektim sana, bana, her şeye
Şimdi şu yaşında babadan kalma zengin bir velede
Boyun bükmeyecektin resmini alsın diye
Abi ben seni haftaya ararım dediğinde
Eve bir karış suratla gelmeyecektin omuzların çökmüş
Ben bir kez daha küfretmeyecektim baba
kimseye değil bu defa kendime
-küfürbaz olursam bu da senin suçun-
Üryan Cümleler
