ben daima uçurumlar edinirim
bir yerden ötekine göçerken
işte sessiz saatlerde kederden
türemiş bir söylen
gibi göl
ve başlaşığı endymion
birlikte kıvrılıp uyurlar
ana-bir acıyla ayışığı..
Da mı birliktedirler?
şimdi bu uçurum illerinden
uçup göle kaçalım. kirli-olmak
bizi orda bekliyor
..içimi melerler..
Aşklarsa bağlanmak için iyidir
-ne farkeder?
Melekler kendiliğindendirler
öyle varolurlar..
Belki benim terkettiğim şiirden
artakalan bu bahçeyi
hesperid’ler yüklenir,
toplayıp yolları götürür..
mü diyorsun?
-daha erken!..
ben daima uçurumlar edinirim
bir yerden ötekine göçerken
Hilmi Yavuz
