Yüzüne bakamadığım anlarda
bakarım ayaklarına
Ayakların yay kemikli
küçük, pek.
Bilirim ki taşırlar seni,
ve tatlı ağırlığın yükselir üzerlerinde
Belin ve göğüslerin
çifte ergunavisi memelerinin
yuvaları gözlerinin
demin uçuşup giden
geniş ağzın, meyveden, kızıl saç örgülerin,
küçücük burnum benim
Ama ayaklarını severim ben
yalnızca çünkü onlar yürüdü
üzerinde toprağın ve üzerinde rüzgarın ve üzerinde suların,
beni bulana kadar.
Pablo Neruda
