Aç pencereleri, ki meltem
Akasyaların doğum gününü
Kutlamaktadır
Ve bahar
Her dalda her yaprağın yanı başında
Mum yakmıştır.
Bütün kırlangıçlar
Geri döndüler
Ve tazeliği haykırdılar
Sokak baştanbaşa sese dönmüştür
Ve kiraz ağacı
Akasya ağaçlarının doğum günü hediyesi diye
Çiçeklerle doldurmuş eteğini.
Aç pencereleri ey arkadaş
Sahi hiç hatırlar mısın
Yeryüzünü vahşi bir ateşin yaktığını
Yapraklar solduğunu
Ve susuzluğun toprağın ciğerine ne yaptığını
Hiç hatırlar mısın
Uzun gecelerin karanlığında
Soğuklar neler yaptı asma ağacına
Beyaz çiçeklerin başına bağrına
Neler yaptı öfkeli rüzgarlar bir gece yarısında
Hatırlar mısın
Şimdi yağmurun mucizesine inan sen
Ve cömertliği çimenliğin gözlerinde gör sen
Ve muhabbeti meltemin ruhunda
Ki bu daracık sokaktaİşte bu bomboş ellerle
Akasyaların doğum gününü
Kutluyor
Toprak canlanmıştır
Sen neden durgunsun böyle
Sen neden bu kadar kasvetlisin
Aç sen pencereleri
Ve baharlara
İnan sen
Ferîdûn-i Muşîrî
