uykuyla uyanıklık arasında
çekirdeksiz nar gibi geldin birden bire
bu çarpan hangi saatin hızıdır
her şey sen oluyorsun birden bire
insan kime gitmeli tükenince
ocağında yükselirken bacalar birden bire
üç kadın aydınlık bir sofada oturmuş
bir damla suya dönüyorlar düşümde birden bire
yürüyordum bir gün ikiz gibi sokakta
bende bir olmuşuz seninle birden bire
tebeşir çocuklar gibi çınçın ağızlı
çemberler içinden ateşler çıkıyor birden bire
biz ki uyumamışız hiç toprağın içinde
duyulmaz bir yıkılış birden bire
su nergisleri üstünde erciyes gölgesi
ah omzumdan kuşlar fırlıyor birden bire
düşündüm de en büyük hayret senmişsin
yoluna başımı . koymuşum birden bire
Ömer Erdem
