“Özellikle gurbette yaşayan memur aileler, okulların tatile girmesiyle birlikte köydeki evlerine gider, tatili orada geçirirler. Köy yerlerinde kanalizasyon altyapısı olmadığı için tuvalet gideri için fosseptik çukuru bulunur. Yaz tatili bittiğinde evden çıkmadan önce aile tüm hazırlıklarını tamamlar ve en son bir kuzu ciğerini de ipe bağlayıp, tuvaletin çukurunun üzerine asarlar. Temmuz başında tekrar köye döndüğümüzde …
Tag: Uludere Uludere
May 20
Hiç kimse bizi kedi köpek gibi aşılayamaz.
Bugün uygulamada olan, sokağa çıkma yasağı, maske takma zorunluluğu, sosyal mesafe kuralı, seyahat kısıtlamaları, bunların tamamı hukuka aykırıdır. Valiler bizlere aklımızın almayacağı şeyler emredebilir Uzatmamak için çok fazla tafsilata girmiyorum fakat Anayasada bunun nasıl yapılabileceği ayrıntısıyla düzenlenmiş. Onun haricinde başlangıçta büyük karışıklık vardı yani belirlilik te yoktu ortada. Vatandaş neyle muhatap olacağını bilmiyordu. İl İdaresi …
Şub 23
Kalan Çocuklar
Çocuklar kalır bölünmelerden geriyeyetim çocuklar; ana dilleri öfke*geri sayım başlamıştı okullaraçocuklar ; yatıcaz kalkıcaz parmak hesabıbirden on ocağa birden ateşateş birden yirmi beş ocağa birdenaklımda bir şiir:“besmeleni çek ve başla !tumturaklı sözlere ihtiyacın yok buğzetmek için”*biyoloji soğukkanlı:insan doğar, büyür, yaşar ve ölürsosyoloji : arada bir yerde de okula giderben : Türk olduğunu öğrenir, doğru ve …
Şub 23
Roboski Versus Noel
Şekere, mazota ve Allah’a inanan oğullar için, Allah’a sarılıp ağlamak istiyorum bazenSûr üç gece önce üflenmişÜç gece önce korkunç aydınlanmıştır gökyüzüAnne, “oğlum” diyerek uykusundanVe korkuyla pencereye: “hayrolur inşallah”Sınıra yakın o yaylada yeni bir can pazarıdırOlağan bile denmeyecek kadar olağandır her şeyÜç gece önce**Şekere ve mazota inanan oğullarDevlete de inanmışlardır mecburenHer şey yeni bir spor ayakkabısı …
Şub 23
Uludere Uludere II
II aradan koskaca bir yıl geçti Uludere’de, şivanın koptuğu o yerde ve vicdanla uyumlu çarpan her yürekte, “Uludere, Uludere, Uludere!” deyince, melekler kanatlarını yırtarcasına dehşet içinde, göklere, düşlere, kutsal kitaplara, oralardaki mağaralara kaçışıyorlarsa hâlâ; “Uludere, Uludere, Uludere!” deyince, Uludere’de ve uzak yakın her Kürt evinde analar, içlerinde, tanımlanmaz bir yerden hayatın kendisi gibi tanımlanmaz bir …
Şub 23
Uludere Uludere
Mahir’e ve Merve Ceren’e “Bir ‘Uludere Destanı’ yok mu tezgâhta, ağbi?” diye soruyorlar e-mektuplarında bu iki dostum. Ve uyandırıyorlar, uyuyan közlerimi. Bir ‘Uludere Irmağı’, evet, neden olmasın? Allah’ın ırmaklarından biri, ‘Şiirin ve Cazın Irmakların’dan biri? Diye soruyorum ben de kendime Ve o otuz …
Şub 23
Onbeş nolu sınır taşı
ne zamandır bu dağ başındayım hangi işgüzar eller dikti beni burayakumdan kilden demirden mamulümhangi dereden aldınız kumu/kili hangi ocaktan madenden alındımişlendim haddeden geçtimdemir oldum birkaç filiz sınıra dikildimismim: onbeş nolu sınır taşı, biliniz onbeş nolu sınır taşıyım bu huduttadört bir yanım çırılçıplakne bir kavak ağacı var ne bir servine sesli sessiz bir pınarne de ceylanlar …
Şub 23
Evladı Kerbelayıh. Bi hatayıh. Ayıptır. Zulümdür. Cinayettir
…Aradan aylar geçti, Seyit Rıza ve çevresi yakalandı. Mahkemeleri sürüyor. İşte bu sırada Atatürk Diyarbakır’daki (Pertek olması gerekir y.n) Murat suyu üzerinde yeni yeni yapılan Singeç Köprüsü’nü açmaya gidecek. Emniyet Genel Müdürü Şükrü Sökmensüer Bey bana diyor ki; “Atatürk, Singeç Köprüsü’nü açmaya gidecek. Dersim hareketi bitti. Beyaz donlu altı bin doğulu Elazığ’a dolmuş, Atatürk’ten Seyit …
Şub 23
Dua
Kuğular bu akşam ümitsizce göçtü zehirli göllerdenMahzun kızlar zindandaki kardeşlerini düşlüyorSavaş bitti leylakların bittiği çayırda.Ağıtlar yakarak ince kadınlar, başları öndeTabutların ardından gidiyorlar yeraltı geçitlerinde.Çabuk n’olur, donuyoruz bu vicdansız karanlıkta,Çabuk götürün bizi o müşfik hayata,Kardeşlerimizin uyuduğu o kilise mezarlığına.Öksüz bir kuğu gam çekiyor ruhumdaVe orda, kan damlıyor gözlerimde taze ölüler üstüne.Sakatlar ordusu çiğnerken kalbimin patikalarınıÇıplak ayaklı …
Şub 23
Roboski ve ‘İstenmeyen Çocuklar’
Çocukluğun sevinç tomurcukları henüz patlamadan yok edilen eksik bir hayattan geriye ne kalır? Serin dağ rüzgarlarının ‘yoksunluğu’ derinden hissettirdiği çorak topraklarda oğullardan kalan tek bir ayakkabı, nefes kokusunu hatırlatan taze bir gelincik, yüreği kavuran koyu bir ağıt, boş odalarda sessizliği yırtan tabak, çanak sesleri, karda iz bırakan tedirgin kuş adımlarıyla gülümseyen bakışlar, acıyla gölgelenen vaktinden …
- 1
- 2