Kundaklayıp göğsüme sardığım yalnızlığımŞimdilerde sırtımdan kundaklıyorBen’liğim darmadağın Ayaklarım arşınlarken sokaklarıSol cebimde unuttuğumBilyelere çarpıyor ellerimDeruni bir ürpertiyleSarsılıyor çocukluğum Bildiğim ne varsa(Cö)mertçe savurdum ortalığaSana ait-Kendimden bile sakladığım-Düşlerim vardıAğızlara düşüp kirlenmesinler diye Sütliman görünse de denizKarnında sakladığı fırtınalara gebeEr ya da geçDinamitlenecek dağlarınAlnımda izleri vardı görünmeseler de SenBen(liğim)de hücre hücre çoğalırkenKâr saydım eksilen nefeslerimi Hangi şehirHangi kubbeSaklayabilir sensizliğimiHangi …