Tag: Ernest Bryll

Ne görüyorsun? Hiçbir şey. Sabah çok erken kalkıyorum,Sonra çocukları götürüyorum tramvayla uzağaYuvaya . Ne duyuyorsun? Yalnızca kuru öksürükleriVe insanları, hani sabahın köründe ruh gibi gezinenBirbirlerinin gözlerine bakmaksızın.Nerede senin dünyevi,Neşe dolu Betleyem Yıldızın hani?Bakkalda. Işığı gördüm mü anlarım ki artık alınabilir oradanAzıcık sucuk, kuyruk yağı, kaburga,İşte yıldızların merkezi artık orada. Oradan başlar devasaKuyruğu yıldızın, uykulu, yarı …

Devamını oku

İnsanların, kamburlar gibi çökmüş, ezik sırtlarınıDikleştirecekleri zamanlar gelecekKamburların yerine sırtlarında kanatlar belirecek.Bu gün yalnız olsalar da, birden bulacaklar yakınlarını.Sözcüklerle konuşabilecekler, yalanlarla değil.Gözlerine baktıklarında birbirlerinin yorgunluk değil, umut görecekler.Kanatlarında esen o yeli de hissedebilecekler.Uzun zamandır, kanat denen şeyi unutmuş olsalar bile.Aynaya baktığımda utanç duymayacağım zamanlar gelecek.Söylenmeyeceğim, homurdanmayacağım kendi kendime.Ve yüzümü, tıpkı başkalarının gördüğü gibi göreceğim aynı …

Devamını oku