İnsanların, kamburlar gibi çökmüş, ezik sırtlarını
Dikleştirecekleri zamanlar gelecek
Kamburların yerine sırtlarında kanatlar belirecek.
Bu gün yalnız olsalar da, birden bulacaklar yakınlarını.
Sözcüklerle konuşabilecekler, yalanlarla değil.
Gözlerine baktıklarında birbirlerinin yorgunluk değil, umut görecekler.
Kanatlarında esen o yeli de hissedebilecekler.
Uzun zamandır, kanat denen şeyi unutmuş olsalar bile.
Aynaya baktığımda utanç duymayacağım zamanlar gelecek.
Söylenmeyeceğim, homurdanmayacağım kendi kendime.
Ve yüzümü, tıpkı başkalarının gördüğü gibi göreceğim aynı zamanda
Ve başkalarının yüzünü de oldukları gibi- gerçek halleriyle, en sonunda
Ernest Bryll
