Tag: Alfred de Musset

Gücüm, hayatım, nem varsa kaybettim, Kaybettim, ah, dostlarımı, neşemi. Kalmadı hatta kibrim, azametim, Oydu vehmettiren dâhiliğimi. Hakikat budur dedikleri zaman Karşımda sahiden bir dost zannettim. Hakikatı anlayıp duyduğum an; Çoktandır galip gelmişti nefretim. Ama işte hakikat ebedidir, Yaşarsa bir kimse ondan bihaber Alemde ömrümce gafil kişidir. Tanrı soruyor, cevap vermek ister. İyi ağlamışım ara sıra, …

Devamını oku

Hatırla, çekingen Tan GüneşeMutlu sarayını açtığı zaman;Hatırla, geçerken dalgın geceDüş kurup gümüş tülünün altından;Göğsün küt küt atarken hazlar davet edince,Gölge seni akşamın düşlerine çekince,Ormanların dibindeBir ses mırıldanır, dinle:Hatırla. Hatırla, gün gelip beni kaderSonsuza dek senden ayırınca,Üzüntü, sürgün ve senelerBu çaresiz kalbi soldurunca;Düşün son elvedayı, hazin aşkımı düşün!Yokluk ve zaman hiçtir insan sevmeye görsün.Kalbim çarpıp durdukça,O …

Devamını oku

Elveda! Artık ben dünyada Bir daha göremiyeceğim seni.  Sen unutulmazsın ben unutulurum da,  Sen gidince anlıyorum sevdiğimi.  Ağlayıp – sızlasam ne var boş yere  Gelecek güzel günler sağolsun.  Gel, seni götüren yelkenliye,  Sana geleceğim buralarda yoksun.  Gidiyorsun ya böyle umut yüklü,  Gene geleceksin çalım satarak,  Seni arıyanları boynu bükülü  Tanımayacaksın artık tanımayacak.  Elveda! Sen güzel …

Devamını oku

Şafak hâifâne âfitâba karşı saray-ı dil-kûşasınıküşâd ettiği zaman tahattur et!Tahattur et o demde ki leyl-i mütefekkir zîr-iperde-i müzerkeşinden hayâl-perverâne geçer!Arzû-yı meserretle kalbin halecân ettiği zaman!Akşam garibliği seni tatlı hayâlâta da’vet eylediğizaman dinle o sadâyı ki sana ormanlar içindentahattur et diye zemzemehân olacaktır. Vakt olup da ahkâm-ı kadrini senden ilelebedtefrîk ettiği zaman tahattur et!Bu kalb-i nevmidi …

Devamını oku