Soğuk Geçen Yıl

Soğuk geçen yıl sona eriyor işte.
Pamuklu kaftanımı sırtıma geçirip
Güneşlenmek için sundurmaya çıkıyorum.
Güneydeki meyve bahçesinde ağaçlar çıplak,
Tek yaprak yok koca bahçede.
Kuzeydeki bahçe ise kurumuş dallar yığını.
Son damlasına kadar boşaltıyorum testimi.
Ve dönüp mutfağa bakıyorum,
Bacasından duman tütmüyor mutfağın.
Kitaplar ve şiirler sedirin üzerine dağılmış,
Mumun canı çıkmak üzere,
Okumaya vakit kalmayacak.
Buradaki hayatım Chen’deki1 gibi değil,
Fakat yine de bazen acı sitemlerden çekiyorum,
Edip eylemekten çok düşünmeyi seven
Aylak birinin maruz kalması beklenen
Üstü örtülü suçlamalardan…
Bunun için de, huzursuzluğumu yatıştırmak için
Kendi kendime, “Aklından çıkarma,” diyorum,
“Eski bilgelerin de aynı çöküntüyü yaşadığını!.”