yorgunluktan yaratılmış bütün kızlar
kat kat kestirip kuaförde kabuslarını
ay ışığından rujlar sürüyorlar
dünyanın jelatinini açmadan yaşlanıyor hepsi
gece bu şarkıyı giyin, cebine doldur konuştuklarımızı
caminin önündeki güvercinlere at sözlerimi
kanatları delinecektir kuşların
depremde atılan çığlıklara benziyor bu aşk
göçük altında nasıl bekler insan
öyle bekliyorum çağırmanı
dağcı düşeceğini bilerek tırmanıyor zirveye
seslerine yaprak hışırtısı karışıyor terk edilmiş kızların
dağınık mısralarla makyaj yapan kızlar
mahvolmak için acele ediyor işte
sevgilim neden uzaklara bakıyorsun
kimse ölecek kadar uzun yaşamıyor
Ayşe Sevim
