Senin mahzûnun olmak bana şâdân olmadan yeğdir
Gamınla ağlamak ellerde handan olmadan yeğdir
Cihânın izz ü câhın böyle iz’an eyledim ben ki
m
Eşiğinde kul olmak dehre sultân olmadan yeğdir
Düşüp kûy-ı harâbât içre sûfîkâse-lîs olmak
Serîr-i devlete fağfûr-ı hâkân olmadan yeğdir
Cihân-ı bi-sebâtın rağmına devr ettirip câmı
İçip lâ-ya’kul olmak şâh-ı devrân olmadan yeğdir
Şarâb-ı aşk ile Nev’i gibi mest-i müdâm olmak
Bakıp bu ni’met-i dünyâya hayrân olmadan yeğdir
NEV’Î
(1533 – 1599)
