şair ölmüş
yas denizi ışıldıyor —
bir yaşam dizesine gömün onu
şair ölmüş – – toprağa gazel düştü
bir güz türküsüne gömün onu
sözün örtüsüne bürüyün —
mana kurganlarına teni!
ağu ağacının dalına bürüyün
açışına bürüyün ulusal dilin
bir bilgi adasına gömün onu
şair ölmüş
bir su tümseğinin sönümüne
dört Türk denizine
susak çatlağı toprağa
ceviz gölgesine
bir yağmur damlasına gömün onu
şiirin doğduğu yere — kır masalına
-şiirsel yazının divitli su-
çimen kağıdına gök masasına
bir kır masalına gömün onu
bin köy kitaplığına bürüyün
anayurdun ana’sına bürüyün
mananın gözesine bürüyün
göksel damda sesini kasırga basar
soluğunun humusunda Azer ölür
şair! ölümün üzre bir filiz sürmüş —
Azer’in türküsüne gömün onu
şiirin uzamına gömün
tanrılar zamanına gömün
Azer Yaran
