Bir kuş yaşıyordu bende.
Bir çiçek dolanıyordu kanımda.
Yüreğim bir kemandı.
Sevdim ya da sevmedim. Ama ara ara
sevildim. Bana da neşe
kattı: ilkbahar, tutuşan eller,
mutluluğa özgü tüm şeyler.
İşte böyle olmalı insan!
(Burada bir kuş yatıyor.
Bir çiçek.
Bir keman.)
Juan Gelman
Şiir birbirine benzemeyendir
