Kış azar azar katıyor tuzunu günlerimize; büzülüyoruz.
Bütün renkleri sile sile dağdan aşağı iniyor kar.
Birden yemiş verir şu çıplak ağaç, kış ortası: Sığırcıklar.
Kendi sesinden tanır kışın geldiğini, kavak ağacı.
Kışı böylesine mi özledin kestane, tüm yemişlerin yerde.
Güven Turan
