Bir gün Mecnun sevinç içinde
Oturmuştu bir binanın dibinde
Bir duvar vardı; yapılmış alçıyla
Leyla ile Mecnun oturmuştu orada
Zarif biri diyordu: Bir ömür koştum
Sonunda ikisini bir arada gördüm
Yoksa şimdi ben düş mü görüyorum?,
Baş başa oturmuş Leyla ile Mecnun
İkisini böyle yan yana kim görmüş?
Allah’ım; dünyada bu yüceliği kim görmüş?
İlâhînâme / Ferîdüddîn Attâr
Ayrıntı Yayınları
Çeviri: Mehmet Kanar
Şiir birbirine benzemeyendir
