Kırgınlığım bir bayrak, çırpınıyor içimde
Etekleri tutuşmuş akılsız gelinciğim.
Dışına atıldım ben hüznün de sevincin de
Bir kıyıya bağlanmış boş bir sandal gibiyim.
Çizgili ak mermerden onur yontusu alnın
Gölgelenmesin diye kendi özel tanrıma
Yalvardım gecesinde bu bitmez karanlığın
Avuç avuç yıldızlar saçtım ayaklarına.
Güz yaprakları gibi çiğnettin temizliği
Çürüdü göğsündeki iki küçük böğürtlen,
Yazık, acılar bile bırakıp gitti seni.
Oysa ki pırıl pırıl umut ışığımdın sen.
Cahit Külebi
