Ağu 04
I İstedi ki memleketin her tarafı bağ olsun Tez büyüsün tepeleri yüce yüce dağ olsun Âşık Talibî Coşkun 1948 yılındaOn beş gün yattım uyudumSırtüstü yattım uyudumGemlik körfezinde. Dağların ortasında, ayağımın dibindeÇocuk gibiydi oynaşan nazlı sular,Unuttuk, sevmesini çoktan unuttukSeverse çocuklar sever. Belki de beni değilDalgalar özgürlüğü seviyordu,Dağlardan tarlalardanGürleyip akmak istiyordu. Ama bu dağlar bizim dağlarımızAyrısı gayrısı yok denizle,Yabancımız …
Ağu 04
Gideceksin buralardan gün gelecek,Yavaş yavaş kaybolacak bindiğin tren,Eriyen karlar gibi içindenBütün sıkıntıların akıp gidecek. Bağdaş kuracaksın bir tahta sıranın üstüneYolculara merhaba diyerekArdın sıra kaçan kırları seyrederekCoğrafya derslerini hatırlayacaksın yineAdını bilmediğin nehirlerden geçerek. Bir dikili ağacın bile yok yeryüzündeAma bir memleketin var sevilecek!Eriyen karlar gibi içindenBütün sıkıntıların akıp gidecek Ağlamayacak kimse ardından, gülmeyecek! Cahit Külebi
Tem 31
Önce gelincikleri yolduk,Nar ağaçlarını tuttuk kurşuna,Ardından andızları devirdikAptallık, bilinçsizlik, bir hiç uğruna. Sonra sıra ormanlara geldi,Yüz binlerce dönüm ateş yaktık,Sivas’a kadar gidip bulduk,Dikili tek ağaç bırakmadık. Şimdi damlarda yanıp sönerİsli lambalar gibi insan gözleri.Daha çok atılacak, it gibi sokaklaraDelik deşik insan ölüleri. Cahit Külebi
Şub 23
Senin dudakların pembeEllerin beyaz,Al tut ellerimi bebekTut biraz! Benim doğduğum köylerdeCeviz ağaçları yoktu,Ben bu yüzden serinliğe hasretimOkşa biraz! Benim doğduğum köylerdeBuğday tarlaları yoktu,Dağıt saçlarını bebekSavur biraz! Benim doğduğum köyleriAkşamları eşkıyalar basardı.Ben bu yüzden yalnızlığı hiç sevmemKonuş biraz! Benim doğduğum köylerdeKuzey rüzgârları eserdi,Ve bu yüzden dudaklarım çatlaktırÖp biraz! Sen Türkiye gibi aydınlık ve güzelsin!Benim doğduğum köyler …
Şub 23
Hava bugün de bulutluRüzgâr daha serin esecek.Bütün insanlar umutlu,Şairler mahzun gezecek. Yağmur yağacak ince,Muşambalı kızlar görülecek.Ağaçlara, çocuklara gelinceBir karış büyüyecek. Şairlerin ateşi, âşıklarınBelki bin dereceye yükselecek.Cahil kızlar, küçük kediler,Çocuklar üşüyecek. Bu şiiri yazan, caddelerdeSeninle başbaşa yürüyecek.Gelip geçenler, yağmur altındaBu adam tek başına ne geziyor, diyecek.Yapraklar yollara dökülecek. Cahit Külebi
Şub 23
Geçen gün bir kadın gördüm,Kucağında bir çocuk vardı.Yüzü kehribar rengindeydi.Ne oldu sana bebek dedimNoldu da böyle zayıfladın?Çocuk yüzüme bakıp güldü.Geçen gün bir çocuk gördümYüzü kehribar rengindeydi. Geçen gün bir gelin gördümGelinin yüzü gül rengindeydi.Kocasının koluna asılarak gider.Ne oldu gelin sana dedim,Noldu da böyle güzelleştin?Gelin yüzüme bakıp güldü.Gözleri zeytin rengindeydi. Çok güvenme haline gelin dedimBir gün …
Şub 23
Şimdi bir rüzgâr geçti buradanKoştum ama yetişemedim,Nerelerde gezmiş tozmuşÖğrenemedim. Besbelli denizden çıkıpKıyılar boyunca gitmiştir,Tuz kokusu, katran kokusu, ter kokusuYüreğini allak bullak etmiştir. Sonra başlamış tırmanmaya dağlara doğruBulutları koyun gibi gütmüştür,Okşayıp otları yaylalardaBüyütmüştür. Köylere de uğradıysa eğerIslak, karanlık odalarda beşik sallanmıştır,Güneş altında çalışanlaraİmdat eylemiştir. Sonra başlayıp alçalmaya ovalara doğru,Haşhaş tarlalarında eflatun, pembe, beyaz,Kıraçlarda mavi dikenler..Toz toprak …
Şub 23
Sen yokken gittimKorkularımın üstüneHiç ardıma bakmadımGümüş şiirler yazdım sen yokkenÇok yangın çıktı yüreğimdeKüllerini bile savurmadımIrak denizlerin fırtınasıydımUzak iklimlerin sert rüzgarlarıKulaçlarken denizinde gurbetiKanlı savaşlarım,Belalı sevdalarım olmadı hiçAma hep sustum,Hep ağladım, hep yandım sen yokken.Bekliyorum dönüşünü yeniden,Bir gelsen,Hayatın önünden alsan beniBir gelsen,Sellerin önünden alsan beniBir gelsen,Ölümlü düşlerimden alsan beni. Çok durdum güneşe karşı bir başımaSavrulurdum rüzgarlarında …
Şub 23
Artık ne pencerem var seni koyacakNe masam,Sevgilim de yok bu şehirdeÇiçek seni alıp ne yapsam? Cahit Külebi
Şub 23
O ki bardağa dökülen şaraptır(Bal yoğunluğundadır, sıcaktır, ışıktır). O ki sabah erken bir bahçedir(Çayır kokusudur, serinliktir, muttur). O ki esen yeldir kar erirken(Çiğdemdir, ağaç çiçeğidir, okşayıştır). O ki içilen sudur kana kana(Özlemdir, doymayıştır, kardeştir). O ki bir yüce ırmaktır akar(Ürküntüdür, baş dönmesidir, gidiştir). O ki maviliği belirsiz denizdir(Buğulanmadır, düştür, sevmekte ölümdür). O ki bir ince …