Güneşim, gidiyor musun?
dilsizlik âlemine,
bildiğin yerler mi?
Yapayalnız,
acıyla, neşeyle
bunca yıllık arkadaşlığımız vardı
çok kolay, çabuk gidiyorsun.
sarhoş ettin beni, yıkık bir haldeyim,
Gitme,
gidişin aleladeye benzemiyor
ömrüm acı, gönlüm hor,
dedim kaç kere, kanatlarım kırık benim,
lûtuflarını anarım inkâr etmem,
can bağışlamıştın
düştüğüm bir zaman
Neden gidiyorsun gereksiz,
tükensin, derdi çok diye mi?
baykuşlar başımda
böyle kesilirken ben canlı
gözün arkada kalmayacak mı?
-Kendine gel!
-Biçare, çirkin
Tanrı beni çirkin yaratmışsa
Değil önceden, şimdi mi görüyorsun?
ben senim, sen de bensin…
başkalarına bakıp, sürme
Dinimde, gidecek elimden
Gidersen bensiz.
-Aşkımdan fayda mı gördün?
Dostların var, deme,
hepsi mürai, kara yüzlü!
Vefasız da değildin,
elini dahi vermesen,
yüzüme bir kez bakıverseydin,
içini dinleme, beni de sür,
Hadi, beraber gidelim!
İsmail Hakkı Altuntaş
