Saçlarımdan biraz ayırıyorum sana, elimde bir tek bu var
çünkü kamusal prangalar, mülakatlar ve pektabi
asla uzak değil bütün harfler, benim sana uzaklığımla kıyaslanınca.
Beni donmuş yüzüklerimle geceye bağışla, için yâd edemem ben seni
……………………………………………………………………………………….eskime
ne varsa eskiyen ölümün yarısı ediyor
Eşitlemek için bileklerime, şedid kesiyorum uykumu
içeride açık unutulmuş karanlığımdan biliyorum
uykuda çok güzelsin, bir sarmaşık kucağımın ismi oluyor –bu yüzden
Her kitabın arası karanfil arası kalbini hırpalamışlar senin.
kalbimi kitapların arasına bırakıyorum, şimdi öpebilir meselâ kalbini
Hiç değilse arkasını dönünce kalakalırım, dermansız bu manzara
nilüferin kadehinden içim bomboş sana
içim ki yürüyorum bir orman iki kişi hem de nasıl
İkimizden biri dudağının iki ucunu dikiyor
gözlerin ne varsa kurutulmuş lavanta, yasemen, iris
canımda iki kişilik, yokluğun avizesi, ayartıyor
…………………………………bulunmaz karanlığıyla
İkimizden biri, apayrı kederleri, eprimiş biraz bende
Çünkü şimdi öldürerek dalgalanacak, işte
Saçlarını ikiye ayırıyor
Bütünkelimeleribitiştirmekistiyorum
2008’de ölmedim çünkü imansız-
Binip arabalarına uzaklaşıyor, çünkü yamalıbilge
Bana kâfidir 128 kez dikili tevbe
Cennetin istatistiklerini tutuyorlar hâlâ
Okul sırasına kazınan hatıralara benziyor
Oysa tenimde ilk Allah korkusu
Çünkü seccadelerde aşırı yorumlanmış keramet
Tutamıyor beni, Cehennemi karış karış okutunca
Yani aşağı yukarı rakamla 5 yaşında
Beni kalem tutmaz
………………………….sevgilikenârından bastıramaz mıyız
Şimdi üzgünüm, odalara yerleştiriyorum kalbimi
Bir odadan bir odaya trenler icat ediyorum, küflü ve ölerek
Şimdi gitmeliyim, benden başlayarak, en çok sarılmışlık.
Becerebilirsem aşk şiiri yazacağım sana.
Nergihan Yeşilyurt
Hece Dergisi, 207, Mart 2014
