bu gece bırak beni
kırılmış dal gibiyim
suskun güz birikimi
yorgunum
savrulmuş harman yeri
bitti
yitirdim bir şeyleri
yitirdim evet
içimde parıldayan o ateş söndü
kirlendi ellerimin inci gergefi
aşklardı
yalnızlığın kendine varan sesi
aldanışlar
boşuna yatağını arayan nehir
sürükleyen dünleri
hiçbir şey avutamaz beni bu gece
yürüdüm o çizgiyi
ve bitti
kapat geceyi artık
bir şeyler ört üstüme ve git
yarın yine gülümserim
başkası gibi
Ayten Mutlu
