Tag: Tuğrul Keskin

mutlu pencereleri erkenden kapatılır baharın kelebekleri sanki hiç geçmez o evden nisan yağmurları cinnete gerekçedir çiçekleri erken solar, erken susar çocukları akşamlar sönmelere ayarlı hep lambaları ve mutlak sakallı olur mutsuz evin erkekleri karabasanları ne çok, ne çoktur her gece gizli ölümleri viranelik prensleri; baykuşlar her söze konuktur ürperten hikâyeleri gizliden gizliye kan konuşulur, susulur …

Devamını oku

1./ yıldızlar kalabalık görünürdü evlerinden ay kocaman bir akşam sabahı beklemiştik damlarında öleceğini sanmıştım ağladığını hiç görmedim bir eylül dışında kumruları düşünürdü gözü daldıkça ve çok az şiir yazardı (bir keresinde bir şiirinde çiçek vurmuştu kumruların sırtına) baharda çiçek ekmezdi bahçelerine ama en iyi su kabağı bahçelerinde yetişirdi -cırcır böceğinin sesini hiç duymadım orada içlenirdi …

Devamını oku

yürürdüm, sakin ve yaprak döken sokaktan içinde aşk olan şeyleri arıyordum içimde sevgili yanması yürürdüm, yanıbaşımda bir sakız sardunyası konuşurdum usul ve uzun günler boyunca bi bakardım yüreğimde uçuk kızarması -yüreğim niye bu kadar ağzım ki. susardım sonra susardım sonra susardım büyük ağaçların altında oturur susardık arkadaşlar sevgilim ve yeni bir nehir bir ses; acılarınıza …

Devamını oku

aşk örttükçe üstümüzüfail-i meçhuldür kanımızey şehrin tutulan ay’ıkaranlığınnasıl benziyor karanlığına dünyanın kör ve beyazşeytanın defterindeki lanetbulaşıyor şehrimizekimliksiz dolaşıyor cinnetona açılan pencereleri kapatınsürgüleyin kapılarıne kieflatun renkli kadınlarkaldırımdangeçiyorlar iştesimsiyah çarşafları bırak benisoluğumun rüzgardan atları koşuyortutayımyağmurda ıslanıp zatülcemp olayımbırak benişaşkın sevgililersaçak altlarında üşüyoryağmurun ihanetine bir anlam bulayımbırak benitemiz denizlere bulaşmış balıkçıteknesine tutunayım yoksa şehirlerim yanacakiçinde muş’un olduğutoprağın altındaki …

Devamını oku

Gül eskir, doğu çıbanına dönüşür her şeyunutulur eski serüvenler, kurtlar kentleri basargözyaşı dağları basar ve öldürülür başkaldıranlarkaranfil düşer, bağlar solar, yüzülür Nesimi yenidenÇocukluğum unutulur panturanizmin kan akan bayrağında oysa gençliğim bir akçedir, yazılsın defterimesöylensin, gümüşümü kârla satmadımsürdürdüğüm efendilik yok, hep ferman taşıdımzifir karanlıkta yaşadım şahidimdir şahmaransöyledim, yüzülür derim, çatlar, boşalır bir gün damarlarım gül düşer, …

Devamını oku