Tag: Sulhi Ceylan

ne zaman ellerini görsemçocuğun oluyorumsenin dudakların kanıyor oysa birbirimizi eksilttik sürekliboşluklarımız vardı çünkü kendi kalbinin tanrısı olduğunu düşündünkendin kendine inanmadınmünkir günlerinde deccal gülümsüyordu sen Agoradaykenanlamak istiyorumneden? hâlbuki insan,insanı insanda buluryine insan, şeytanı insanda bulurama insan, rabbini kendinde bulur o halde unutyeni hatırlamalar için özledimöp beni Sulhi Ceylan

Beklemek, ana karnında başlar ilkin, dokuz aydır.Beklemek, ölümdür ki beklenilende bilinmez, bilinmek istenmez.Beklemek, hayatın kendisidir ki sürekli beklenilecek bir şeyler buluruz.Beklemek, doğum ile ölüm arası ve ölüm sonrasını kapsar.Beklemek, hayata anlam katar bir bakışa göre.Beklemek, hayatın anlamını aramanın kendisidir diğer bir görüşe göre.Beklemek, insanı sıktığı gibi hayatı da sıkar.Beklemek, olgunlaşmaktır belki de.Beklemek, beklemenin kendisi azap …

Devamını oku