Tag: Ruben Dario

Ama o nafile yıllara rağmenson bulmadı aşka susuzluğum;ak düşmüş saçlarımla hep benbahçedeki güllere yakın durdum Ruben Dario

Âşık değilsen eğer, bırak kapını çalsın aşk,âlem dediğin ağrıtacaksen gittikçe, dipsiz olacak,mutluluk ve keder aynı zamanda vuracak. Sözün özü: Bir uçurumdur aşk,gölge ve ışık, şiir ve manzum,orda nice nesnenin sûreti, mahzunve aynı zamanda neşeli yansıyacak. Sefalettir o, dehşettir tarifsiz,fakat onsuz yaşamak da imkânsız. Ruben DARIO

Gençlik, bir hazine, kutsalmışçasına,Gittin artık bir kere, dönmemek üzere!Ağlamak istesem, ağlayamıyorum öyle ya…,Ve ağlıyorum kimi zaman, istemesem de. Çoğul idi göksel olan, o günlerde,Öyküsü kalbimin böyledir.Tatlı bir kız vardı, hem deBu dert dünyasında, keder. Bakardı saf şafakmışçasına;Güler, bir çiçekmişçesine.Koyu saçları tamamıylaGeceden ve acıdan örülme. Ürkektim bir çocuk gibi ama.Oldu o, doğal haliyle,Benim kürkten aşkıma,Herod ve …

Devamını oku

Kardeş, sen ki ışığa sahip, benimkini ver bana.Kör gibiyim. Yürüyorum tereddütlü ve yordamsızım.Fırtınalar ve ıstıraplar altındayımDüşlere körüm, ahenk delisiyim ayrıca. Şudur derdim: Düşlemek. ŞiirDemirden bir gömlek, bin iğneli, yaralayıcı,Ruhumun üstünde taşıdığım. Dikenler -ki kanlı-Düşmesine karasevdamın damlalarının, izin vermededir. Ve gidiyorum işte böyle, kör ve deli, bu kekre dünyadan;Çok uzun olduğunu düşünüyorum yolun kimi zaman,Kimi zamansa …

Devamını oku

Düşüncem burculanır sana doğru gitti mi,iner dibe o tatlı bakışının altında.Ak, çıplak ayakların aşağ’da köpük gibi,yeryüzü sevincidir gülen dudaklarında. Kısa bir büyü vardır geçici sevgilerde,ki acıya sevince eşit son verse gerek.Bir saatti, karlara bir adı yazdım yerde,bir dakikaydı, kumda sevgimi söyleyerek. Dökülüyor kavaklı yola sarı yapraklar,içinde sevgililer gidip gelirken yine.Ve güzün kadehinde belirsiz bir şarap …

Devamını oku