Tag: Puşkin

Seviyordum sizi ve bu aşk belkiİçimde sönmedi bütünüyle. Fakat üzmesin sizi artık bu sevgi İstemem üzülmenizi hiçbir şeyle. Sessizce, umutsuzca seviyordum sizi. Bazen çekingenlik, bazen kıskançlıkla üzgün. Bu öyle içten, öyle candan bir sevgiydi ki Dilerim bir başkasınca da böyle sevilin. A.S.Puşkin

Sorma, neden keder yüklü düşüncemleEğlenirken sık sık tasalanışımı,Neden her şeye mahzun bakışımı veHayatın tatlı düşünden kaçışımı; Sorma, neden sönüp gitmiş yüreğimleNeşe dolu aşktan nefret ettiğimi,Kimseye canımsın demediğimi de,Hem bir kez seven bir daha sevemez ki. Mutlu olamaz, bir mutluluğu tadan,O kısa bir an için verilmiş bize.Gençlikten, şehvetten ve her türlü hazdanBil ki, yalnız keder kalır …

Devamını oku

Anımsıyorum o büyülü anıKarşımda beliriverdiğin,Uçup gidici bir hayal gibi,Dehası gibi saf güzelliğin. Bunluklarında ümitsiz hüznün,Telaşın yorucu tasalarında,Çınlardı o tatlı ses uzun uzun,O güzel çizgiler görünürdü bana. Yıllar geçti. İsyancı dalgalarında fırtınalarınDağılıp söndü eski hayaller,Unuttum tatlı sesini seninVe silindi Tanrısal çizgiler. Issızlıkta, karanlığında tutsaklığınSessizce uzayıp gidiyordu günlerimTanrısız, esinsiz,gözyaşsız,Yaşamsız, ve sevgisizdim. Ve işte bir an geldi, uyandı …

Devamını oku

Tüm arzularımı yaşadım benHayallerime de soğudum artıkSadece acılarım kaldı içimdeMeyveleri kalbimdeki boşluğun… Puşkin

Dinmiş tufanın son bulutu!Bir sen gezinirsin açık mavi gökte.Senindir, kimsesiz, neşesiz gölge.Sevinç dolu günü, bir tek sen üzersin. Az önce çepeçevrede sarmıştın gökyüzünü,Şimşek de seni sarıverdi dehşetle.Sen ise saçtın gizemli gürlemeni,Ve açgözlü toprağa yağmur içirdin. Yeter, defol! İşin bitti artık.Toprak tazelendi, tufan da kaçtı buralardan.Ve işte rüzgar da yaprakçıkları okşarken,Kovuyor seni şu huzurlu göklerden. Tüm …

Devamını oku

Gece sisi kaplamış tepelerini Gürcistan’ın;Karşımda akıyor Aragva uğultulu.Hem hüzün hem bir hafiflik var içimde; kederliyim,Seninle dopdolu, aydınlık bir keder bu.Seninle, sadece seninle… Hiçbir şeyBozmuyor, tedirgin etmiyor üzgünlüğümü,Ve yürek yeniden tutuşuyor, seviyor yeniden,Sevmemesi olanaksız çünkü. Aleksandr Sergeyeviç PuşkinÇeviri: Ataol Behramoğlu

Ey şair! Kulak asma, sevgisine sen halkınO canım methü sena, anlık gürültü, geçer;Kuru kalabalığın gülüşünü duyarsın,Ve aptalın hükmünü; fakat metin ol, boşver. Sen Çarsın; yalnız yaşa, yolunda yalnız yürü,Yürü, hür vicdanının seni çektiği yere,Olgunlaştır, sevgili meyveyi, tefekkürü;Hizmetine karşılık bir mükâfat bekleme. Her şey sendedir, sende; büyük mahkeme sensin;Eserine, elden çok, kıymet biçebilensin,Söyle ey titiz şair, …

Devamını oku

Tutkularım bitti.Düşlerimden de soğudum.Sade çilem kaldı bana,Kalbimdeki boşluğun meyvası. Zalim kaderin fırtınasıyla,Söndü gürbüz hâlem.Üzgün ve yalnız yaşarken,Beklerim, gelecek mi sonum? Böyle duyulurken fırtınanın kış ıslığı,Bir yaprak;Çıplak dalda tek başına,Geç soğuklarla vurgun yemiş,Titriyor, çok geç kalmış. Aleksandr Sergeyeviç Puşkin

Son çiçekler, hep en tatlısıdır,Ovaların süslü goncalarının.Onların da ardından anılar,Hep hüzünlü, ama canlı kalır.Bir acı ayrılığın anısının, bazen,Sevecen bir buluşmanınkinden,Çok daha canlı kalması gibi. Aleksandr Sergeyeviç PuşkinSeçme Şiirler1825 Puşkin bazı şiirlerine başlık koymuş, bazılarını ise başlıksız bırakmış. Bu şiirler, genellikle Rusya’da ilk dizeleri ile anılır ya da adlandırılırlar, ama başlıksız basılırlar. Ben bu şiirleri ilk …

Devamını oku