Tag: Nebiye Arı

Kız elmalı nargileyiseviyorBen kızı seviyorumbir de elmayıElmalı nargileyi sevmiyorumdemedimYanlış anlamayınikimizin de başı dumanlı… muhammet çelik Adam beni seviyorben elmalı nargileyiAdamı sevmediğimi kim söylüyoryanlış olmasın amanBen adamı seviyorumadam nargileyi elmalı Adamın gözleri beni çekiyorbenim ince dudaklarım nargileyiDumanı hava çekiyoradam gözlerini çekmiyorÇekiniyorum nargileden ve adamdanadamın sevgisini çekiyorum içimebir de dumanını nargilenin Nebiye Arı

  Artık kalem tutunca çabuk yoruluyorEllerim, kireçlenmiş parmaklarım ve klavyeHislerimi bir word dosyasına sıkıştırıyorum sevgilimPahalı diyorlar hayat, kaç tl’ye tekabül eder?Gel de Hesap et. Bazen şiir yazmak şizofrenik bir dürtüyle geliyorBütün hitapları var oluşuna adıyorum.Karışan bir beyin, açık havada kalmalı kiOksijenin hücrelere kavuşmasıylaRasyonaliteye vurulmadığızDelillenmiş olsun. Kafiye arama sözcüklerimde sevgilim,İçimdeki sesler senfoniye durdu. Ben hep Nietzsche’nin …

Devamını oku

  Sana seslenemeyişim bir atın çatlaması kadar korkunçsivilcelerim yine beynimi sarıyor fakataydınlatmıyor beni güneş ve ısıtmıyor yuvarlak demirşiirlerimi sana adıyorum ve and içmekten yoruluyor dudaklarımsana yoruyorum dişlerimi, bir tutam sarımsağı öldürüyorumkolların boşlukta kalışı hazin bir senaryo denemesi gibibenzetmelerin de beti benzi sararmış, oyuyorlar kucağınıanımsayan olmadı beni de tanımıyorlar ona yordum. Nebiye Arı

Fitne patladığında yüzünü gördüm,çirkin ve yaşlıydıfazlaca nazlı üstelik.Ha deyince çıkışmıyorbiriktiriyor, bekletiyor, kurguluyorkonuşturuyor. Midemdeki asit, fokurduyorbedenimin böylesine duygusal bir yapısı olduğunu bilmekkorkutuyor beni bariz. Sanki beynimden çıkışmaya çalışandüşüncelerin eseri gibi sivilcelerkafamı dolduruyor.Sıktığım her sivilce irini elime bulaşıyorkaşınıyor beynimbilmem ya düşüncelerdenya da yağlı deri sivilcelerinden. -Derdin ne dostum? diye amerikalı bir zenci kulağımda bağırıyor sanki. Düşünüyorum..Çırpınınca bataklığa …

Devamını oku