Tag: Mehmet Sadık Kırımlı

işte buraya, pembe boyalı duvara kapkara kalemle çiziyorum resmini sessizliğin dalıp gitmişliğin halini ocak başında; geçmişin aşk masalını anlatırken yaşlı çınar, avurtları çökmüş bulutlar yanaklarını önce beyaza sonra sarıya boyarken karanfili güneş, onu da hüznün ortasına konduruyorum baykuş fırtınasında… zaman duracak elbet aşağıda; dilin sözcükleri kemirmesini bekliyorum, sesli-sessiz ne varsa örneğin: sevişirken kuşları, öpüşürken gülleri, …

Devamını oku