Tag: Mehmed Kemal

Seni bir görüp bir yitirmek seni,Seni bir görüp bir yitirmek,Gür bir ormanda ayrı türden bir ağaç gibi,Hedefine varmayan bir serseri kurşun,Ya da bir büyük kavganın dışında kalmak,Yatağını şaşırmış bir nehir olmak,Bilmediği denizlere akmak ya da,Ihlamurlar kokan bir parkın içindeÜnlü heykeller ortasında,Ünsüz dolaşmak ya da;Hiçbiri bu duygusal kederin benzeri değil,Benzeri değil hiçbiri;Bir roketten uzaya atılmak,Kocaman şaşkın …

Devamını oku

IBu şiir sevda üstüneTarafımdan yazılmıştır Akşam olmuş ay yükselmiş tepeyeBir çift göz var süzülmüştür Nice âşıklar yol boyuncaKalem kalem dizilmiştir Bu şiir sevda üstüneTarafımdan yazılmıştır IINe kadar yabancısın çağrışımaGövel ördek gibi ürkek bakışlımBir büyük şehirde yaşıyoruz ikimizBen gündelik ekmeğimin peşindeSen daktilosun yanında bir avukatınGünler nasıl olsa geçerBoş ver gamına kederine hayatınGüzelliğinle teselli bulurumGönlümde daim olsun …

Devamını oku

Hani büyük korkular başlayınca insanda,Sıkılır yüreği, ölecek gibi olur; Ne dost sevgisi, ne yar sevgisi, Ne varsa hepsini bırakıp gitmek ister Nereye, kime, niçin? Demeden. Ölüme benzer, ölüme yakın, Bir şeyler duyar içinde açıklayamaz, Yumuşak, yavaş, ılık Nerdeyse uzatsa elini dokunacak, Belli, besbelli kumaş gibi, Yorumlanamayan, birikmiş, toplu, O bildiğimiz düşüncele benzeyen Birçok sorulardan örülmüş; …

Devamını oku

Bir tencere kaynar ocakta,Et mi kaynar, dert mi kaynar Bilinmez. Bir adam gezer sokaklardaİşi var mı, gücü var mı Sorulmaz. Ekmek umar, aş umar evdekiBulunsa da, bulunmasa da Darılmaz. Çağırırlar, çağırırlar da dostKarlı dağlar ara yerde Varılmaz. Mehmed Kemal / 1954