Tag: Johann L. Uhland

Burada dinleneceğim, ağaçların altında!Bayılıyorum küçük kuşları dinlemeye,Nasıl dokunuyor kalbime şarkılarınız böyle;Ne biliyorsunuz aşkımızla ilgili,Bunca uzak bir yerde. Burada dinleneceğim, derenin kıyısında!Hoş kokulu çiçekler açmış dört yanımda;Küçük çiçekler, kim gönderdi sizi buraya?Çok uzaklardaki sevgilimin;Aşkının, içten bir kanıtı mısınız yoksa? Johann Ludwig Uhland (1787 – 1862)

Nedir bu uğultu, şarkılarla çınlıyor sokak;Ey, siz genç bayanlar, açın pencerelerinizi! Bir delikanlı dünyayı görmeye gidiyorVe herkes ona eşlik ediyor. Sevinebilir diğerleri ve fırlatabilirler pekala,Kurdeleli, çiçekli şapkalarını havalara.Ama, delikanlılar sevmiyorlar bu adeti,Suskun ve solgunca yürüyorlar aralarında. Çınlayacak maşrapalar ve şaraplar,İçilecek elbette.“İç, daha iç, kana kana iç kardeşim!”Şerefine içtiğimiz bu uğurlama töreniyle,Yanıp tutuşan alevdir içimde. Ve …

Devamını oku

Öyleyse, artık sakınmalıyım senden;Senden, kalbimin zevkinden, neşesinden.Seni göğsüme bastırmıştım ya, Öpmüştün sen de beni, ayrılırken. Ah aşkım, sakınmak mı denir buna;Böyle sarılarak, öpüşerek ayrılmaya?Ah aşkım, ayrılık mı denir buna;Tutunmuşken birbirimize, böyle sıkı sıkıya? Johann Ludwig Uhland

Ne zaman dışarı çıksam,O çayır yoluna;Yolun kıyısındaki kameriyeden,Bakıyor o kız bana.Sormadık hiç neden diye,Öylesine gelişiyor her şey işte. Nasıl oldu bilmiyorum ama,Uzun süredir öpüşüyoruz.Sormuyorum hiç ona; o da,Evet de demiyor, hayır da.Dudaklar hoşlanmışsa birbirinden,Engel olmuyoruz onlara;Hem, hoşumuza da gidiyor sonra. Gülle oynaşırken meltem,“Seviyor musun beni?” diye sormaz ona.Şebnem ürpertir çimenleri,“Yapma!” demezler ona.Seviyorum onu, o da …

Devamını oku

Elveda, elveda aşkım;Gitmeliyim bugün!Bir öpücük, tek bir öpücük ver bana;Çünkü, sonsuza dek ayrılıyorum senden.Elveda, elveda aşkım sana! Bir çiçek, tek bir çiçek kopar bana;Bahçedeki ağaçtan!Meyva mı, hayır istemem meyva; Bekleyemem senden bu kadarını da.Elveda, elveda aşkım sana! Johann Ludwig Uhland

Oturdum, o ıhlamur ağacının yanına,O sevdiğim kızla;Oturdum, el ele onunla.Tek yaprak kımıldamadı rüzgarda;Tatlılıkla parıldıyordu güneş,Dingin kırsalda. Sessizce oturduk,İçten ve özel bir hazla;Kalp atışlarını duyabiliyordu rahatlıkla.Ne gerek var sözlere,Ne gerek var sorulara;Bildiklerimiz yetiyordu bize,Birbirimiz hakkında. Her şeyimiz vardı,Sarsamazdı bizi hiçbir özlem;Aşk, yanıbaşımızda olduktan sonra.Sevgi dolu gözlerden bir selam,O güzelim ağızdan bir öpücük;Seve seve veriyorduk birbirimize. Johann …

Devamını oku

Çok yıllar önce,Geçmiştim bu sulardan;İşte, günbatımında parıldayan o kale,İşte, su bendi, her şey yerli yerinde. O zaman sandalda benimle,İki arkadaşım daha vardı;Birini severdim babam gibi,Umut dolu ve gencecikti diğeri. İlkinin dingin bir yaşamı vardı,Öylece de ölüp gitti sonra. Diğeri,Yerinde duramaz, hep öne atılırdı;O da, bir savaşta yitirdi canını. Böyle özlerim hep işte,Geçmiş günleri düşündükçe;Ölümün elimden …

Devamını oku