Tag: Hovhannes Tumanyan

Sevgilim, eğer bir günDurur bakarsan mezarıma,Ve taşın etrafında taptazeÇiçekler dalgalanırsa,Bil ki, çiçeklerin her zaman yaptığı gibiDalgalanmıyor çiçekler,Ya da ilkbahar onlara emir verdi deTaşa boyun eğiyorlar sanma!Onlar yüreğimdekiSöylenmemiş şarkılardır;Ölümün susmaya zorladığıAşk sözcüklerimdir.Yolun sonunun vardığıVe taşın önünü kapattığıBilinmedik bir dünyadan gönderilenAteşli öpücüklerdir onlar, sevgilim.Hovhannes Toumanyan

Yine çağırmakta…Çağırır durmaksızınSıla derdinin uykusuz hasreti.Ve gönlüm kanatlarını seriverip ansızın,Uçar yuvaya doğru dileyerek vuslatı.Orada baba ocağında beklemekteler beni,Uzun kış gecelerinde, anarak eski günleri.Ve karanlık inlerin yosunlu duvarlarından,Yalçın kayalıkların sessiz derinlerinden,Çocukluğumun şen kahkahalarınınAksini duymaktayım şimdi yeniden.Kah şen şakrak gürüldemede dere,Kah dumanı tütmede aşina bir bacanınVe hepsi sıcacık, güçlü, dünü savurup yere,Gönlüme doluyorlar aşaraktan zamanı.Sus, kulakver ve …

Devamını oku

Şen ve güleç Van GölününKüçük kıyı köyündenSuya girer gizlidenHer gece bir nevcivan. Suya girer kayıksız,Pazusuna güvenir,Suyu yarar yüzerekKarşı adaya doğru. Loş adadan sessiz sakinBir ışık var çağıran,Onun için ışıldayanBir işaret durmadan. Güzel Tamar geceleriBöyle ateş yakıyor,Ve sabırsız bekliyorOrada sessiz,gizlice. Deniz durmaz,çalkalanır,Gencin kalbi çırpınır,Dalgaları kükrer coşkunOysa yüzer korkmadan. Tamar ise heyecanlaOnu bekler kıyıda,Suyun sesi her kulaçtaVücudunu …

Devamını oku

Kışı ve siyahıbıraktım o vadilerde –diyordu biriöteki: oralarda acılı bir yürekkaldı benden dedikırık, üzgün, delik deşik- Ama diye söyledi –bir tanesiçiçek açar o vadilerde yeniden!öteki bir şeycikler demedi,başı önünde eğik gidiyordu… Hovhannes TumanyanÇeviren:  Alpan Güloğlu