Tag: Hilal Karahan

1/ Yeni ay: vaktidir, kalksın dağınık uykulardanrüyasını gerçek sanan sarhoş zaman yaktığınız köprülerin ışığıdaha ne kadar aydınlatır karanlığı nereye kadar kökler kayış koparan otlarıhafıza tarlasından? kaç kere kırılabilir kalbin kristali? kaç kere kopabilirinceldiği yerden sesin telleri daha ne kadar uzak olabilirsiniz: değer gördükçe kibirlenir insan… 2/ Hilâl: yüreği küllüğe dönmüşe ne desin ateşne denir bir …

Devamını oku

1/ Sestiniz, sesi gördüm bir akşamüstü apansız: sanki eski bir göğü tutuşturupsürmüştünüz yüzüme elişi kuşlar, bergüzar ağaçlarsermiştiniz çocukluğuma: iğde dalı koklamış olmasaokşar mı topraktopuklarını tohumun amberi özlemese, sever mi çiçekellerini dolaşan saçındarüzgârın omzuna yaslanınca asmalarınbir ağır akşamyıkıldı yıkılacak gölgeliğe… 2/ Sestiniz, yüzüne dokundum gürültülü bir gecenin: kalbim, o derin uğultusesinizi kor sandı şefkatle değil, ah …

Devamını oku

ne çok giz vardır anlatmakla yükümlü olduğum, ne çok sizbeni ben yapan inceliği silkeleyip kabuğumu sevdiniz. “ne zaman geldimse gittiniz / ne zaman yaklaştımsa ittiniz.”ne zaman uzansam kuşkunuz düşer önüme.bir kayayı örerken varlığını unuttuğunuzve her nasılsa göz bebeğinize açılanuçurumu düşerim, sizi size anlatabilmek için.kendini kin ve öfke ile savunmayı henüz öğrenmemişbir çocuk solumasa, çatlağınızdan sızabilmek …

Devamını oku

ürkütseler güvercinleri uçacak ellerin, okşansa bahar sanacaksaçımda gezinirken, yazılsa tarih olacak bir aşkınterinden soğuyacağını bilmez. çağrılsa gözü karasevgili olacak bakkalın yanından geçerken, öpülseyaraları iyileşecek dizlerin, karanlıkta bir çift vatkanınve alelacele giyinilmiş kesin ifadeninpeşinden dolandığını da bilmez. üstelik gürül gürül akan hayatınbir kadının açılan bacağından olmadığını düşünmezsin henüzbeklemeyi bile öğrenmemişken. usulca yerini alan selamlarla başlarsın sabahçı …

Devamını oku