Tag: Düşsel

-Araf- Ustaların bir kaçı atladıktan sonra,tüm korkularını bir kenara bırakıyor acemi yağmur damlaları.. Sen hala düşmekten korkuyorsun.. -Sahne 1- Yağmur yağdığında bu şehre, hiç sevilmez şemsiyeler.Her yalnızlık yeni bir sevgili edinir,dindiğinde, şemsiyelere nefrete kalınan yerden devam edilir.. -Sahne 2- Reglini saklamıyor Tanrıça İrene,göğün kapısı şimdi bembeyaz..Ayetlerin kırmızı zamanlara yer çektiğinden beri böyle bu,bir de hikaye …

Devamını oku

Bazen,evin bir köşesinde kendi başına takılan,ayağına küçük gelen bir çift terliktir yokluk.Gözüne çarpar bir an, düşünürsün..Düşünmekten öteye geçer, alır masanın üzerine koyarsın.Tozlarını ıslak bezle alırken, ilgisizliğin için özür dilersin.Kahve fincanının tam önüne koyarsın, kahveni içmek için elini uzatmalarının ve fincanı tutmanın periyodlarında bakarsın onlara.Sonra konuşmaya başlarsınız ibraz ettiği yoklukla, farkında olmadan.Sorarsın, cevap beklersin, susar..Sorarsın, cevap …

Devamını oku

Bir veda havasında bu gece gökyüzüyere değecek gibi yıldızlar,kulaktan dolma korkularladeprem bekler gibi ketum kaldırımlar.… Upuzun geceminsabah içtimasında güneşe tekmilikaytarmışım senden bellinamlusu paslı bir uykuda..Sanki yitirmişim senisol yanımda sağlam bir sancı.Birkaç kaburgam,seni korumak için feda etmiş kendini. Şiirim..İncinmişliğim..Sen düştüğünde aklımaKepenk kapıyor hüzünler.Pervasız bir çocukerik çalıyor bahçemden.Cemre düşüyor ayazıma,salkım salkım sözler topluyorum gönül bağımda;tomurcuk gülücükler çiçek …

Devamını oku