Tag: Dursun Ali Erzincanlı

Sözün acıydı, yolun dolambaçlı…Yedi uzun yıl geçerekYedi yıl dolaştın durdun… İçimden bir his şöyle diyor:Ayrıl arkadaşlarından istasyondaSabahleyin git kenteİliklenmiş ceketinleBir dam araVe bir arkadaşın çalarsa kapınıAç! Haaa…Açma…Yine de ört hislerini Rastlarsan ana babanaİstanbul´da ya da başka bir yerdeYürü git yabancı gibiYok ol köşedeTanıma!Sana armağanları olan şapkayla gizle yüzünüGöster! Aaah! Gösterme, gösterme yüzünüYine de gizle, ört …

Devamını oku

Ben, böyle olmamalıydımİsmini duyunca, boynum düşmeliydi omzuma.İçime bir ateş düşmeliydiAyaklarımın feri kesilmeliydi.Kendimden geçmeliydim sonra…Adını sayıklamalıydım, adımı unuttuğumdaAma bunu kimse duymamalıydı,Seni, mahşere kadar saklamalıydım.Ben böyle olmamalıydımNisan akşamlarını ıslatırken yağmurBahar, şarkılarını söylerken karanlığaÇalan her kapıya `sensin` diye koşmalıydım.Ayak sesleri gelmeliydi uzaktanBen hep sana yormalıydım.Gece yıldızlarını serpince göğeSeni görmek için uyumalıydım.Şarkılar kime söylenirse söylensinSana diye dinlemeliydim.Türküler dolmalıydı odama,Ben …

Devamını oku