Tag: Dündar Sansur

Hazal’aHangi kente sığınsamÇarcıradır bütün meydanlar,Ferman verilir, mahkemeler kurulurSorgulanır tenim, kırılır kalem,Yitirir hükmünü merhametVe ölüm kusar bütün insanlar üstüme… Hangi limana sığınsam,Kabarır suları denizlerin.Korsanlar çevirir dört yanımıEsir düşerim, düşlerim prangalanır.Bağı, sökülür bir hayatın…Boğar beni arsız dalgalar,Bir tek boğazımda kalırİnsanların parmak izleri… Hangi iklime sığınsam,Dökülür yaprakları akasyaların,Neşter vurulur baharaKan kaybeder gelincikler…Solar papatya kokusuz kalır tenimVe soluksuz kalır …

Devamını oku

Meşakkatsiz bulmadım seni ey sevgili! Kaç dünya gezdim, yalın gözlerle Çırılçıplak bir yaşamın vartalarında Kaç kez yolum kesildi; kırk haramilerce Bir bir geçtim sırat köprülerinden Dağların aman vermez fevklerinden Sana yelken açtım, bağrımı dindirmeye Külfetsiz bulmadım seni ey sevgili! Dört pare sevda coğrafyası Bir mayın kavşağıydı, bütün kanyonlar Dicle’nin hatırına ölüm can vermişti Katran karası …

Devamını oku