Tag: Blaga Dimitrova

Ben sevmek için doğmuşum-sevmek ve sevilmek için.Ne yazık ki yaşamımsevgisiz geçti nerdeyse.Bu nedenle bağışlamayı öğrendim: Aştığım çölleri bileHiç küçümsemiyorum.Yalnızca soruyorum onlaraşaşkın gözlerle:Ne bahçeler olmaya doğmuştunuz kim bilir? Blaga Dimitrova

Umutsuzca insan arıyorum. Tünel karanlığını aydınlatmak içinDiyojen’in feneri solgun sönük.Kalabalıklarda insan kayboluyor – bataklıkta bir köpükçük sanki.Yirminci yüzyılın sonundabu lanetli gezegeninkalabalıklarındagökteki yalnız Tanrıinsandan daha kolay bulunur. İnsan arayıcısı – altın arayıcısı,iktidar arayıcısıve Tanrı arayıcısındançok daha umutsuz bir uğraş. Yapacağın biricik şey kalıyor – kendi kendini aramak. Umarım,kendinde insan izi bulursun! Blaga Dimitrova

Şiir aniden gelirMayısta yağan kar gibi,Güneş çarpması ya da aşk gibi. Yaşamınız boyunca beklemelisinizbuzdağı üzerindeki kupkurukağıt tabakasında. Bütün dünyanın üzerinde uçabilmelisiniztransatlantik üstünden, evren üzerinden,aşkın rüzgârlar üzerinden Ve asla göremezsiniz onu bir düşteya da bir ılgımdaiçinizde yanmıyorsa. Sonra kaygan buzun dümen suyundaonun apak hiçliğinden filizlenir sözcükler. Tüylerinizi diken diken ederek ve döne dura,o savaşır gel-gitte ve …

Devamını oku