Pâdişâh-ı ‘aşkam u dil defter u dîvân bana
Derd u mihnet sözlerin yazdum yeter ‘unvân bana.
İnlerem tanbûr-veş bagrum delindi ney gibi
Bezm-i gamda mesken oldı kûşe-i hicran bana.
Buseye bir cân nedür bin cân virürdüm cân ile
Yarım ağız buse ikrar eylese yârum bana.
Öldürür gerçi ki gamzen ‘âşıka virmez amân
Leblerün Îsî-nefes her lahza virür cân bana.
Yanayum pervâne veş şem’-i cemâli nûrına
Şem’-i hüsne çün Muhibbi didi dilber yan bana.
Muhibbî
(Kanuni Sultan Süleyman)
Şiir birbirine benzemeyendir
